باورم نيست که تو رفتي و ديگر مرا توان ديدنت نيست کاش بودي و ميديدي که چگونه در سر سفره خانه ات همه جمعند کاش صداي خنده هايت در عمق پس کوچه دلم طنين انداز شود و کاش دوباره عيد شود و تو بيايي

تو رفتي مامانبزرگ خوب همه

تو رفتي و من بار ديگر مادر بزرگي را از دست دادم که مهرباني نگاهش هيچگاه از خاطرم نمي رود

تو رفتي و همه برايت گريستند

اکنون که جاي تو خاليست يک شبي به خوابم بيا تا براي بار آخر دستان چروکت را ببوسم