سلام سميه جان
من چندباري توي وبلاگت اومدم ها ولي فکر مي کنم اولين باره که کامنت ميذارم. انشالله گل پسرت به مهد زودتر عادت کنه و اونجا رو دوست داشته باشه. اين عذاب وجدان رو هم نگو که داغ دلم تازه ميشه.