چه خوب توصيف كردي احتياج بوسه يك مادر به پسرش وقتي كه مرد شده، متاسفانه پدر و مادر هاي قديمي تر اينجوري بودند و اين حريمها رو بين خودشون و بچه هاشون ميذاشتن ولي ما كه نمي خواهيم به سنت ديرينيان عمل كنيم. ميخوايم؟
من اگه ايليا مرد زن و بچه دار هم بشه و سيبيلهاش از بناگوشش در بره و قدش 190 هم بشه باز چارپايه ميذارم زير پامو ميگم :
پهلوون، لوتي، با مرام، نميخواي بابا رو يه ماچ كني؟ اونوقت صورت چون گلش رو غرق بوسه ميكنم .
ميدونم احساس فاصله افتادن بين ما و بچمون و استقلال پيدا كردن اون چه حس غريب و غم انگيزيه ولي ميشه با تربيت بهتر اين فاصله ها رو كم كرد جوري كه به استقلال اون هم صدمه اي وارد نشه.
چقدر شعار دادم ............ ببخشيد ....
خيلي خوب نوشتي برگشتي به دوران قلم فرساييت ... موفق و سر زنده باشي.
